- De Speeldozen
- 0 reacties
De raspaarden van de Speeldozen schitteren op de Woerdense Paardendagen.
Voor de 38ste keer organiseerden de Tournoyruiters uit Woerden hun Concours Hippique, of zoals het in sommige kringen van de Speeldozen heet: het concours hippekeu.
Dat gebeurde op vrijdag 22 en zaterdag 23 juli onder niet al te florissante weersomstandigheden.
Reden voor het publiek om toch vooral maar thuis te blijven. Maar de doordouwers zagen een wervelende show en een spetterend optreden van de Speeldozen.
Ondanks de vakanties was de blaaskapel op volle sterkte aanwezig, met dank aan de invallers die de vakantievierders vervingen.
Het programmaboekje liet weten dat er zal worden gereden met toestemming van de K.N.H.S, de Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie en dat dus, om met wijlen Anton Geesink te spreken, de statuten en reglementen van die bond op deze dagen van toepassing waren. Die reglementen zijn aan de strenge kant, want deelnemers die niet bij de eerste oproep in de ring verschenen werden van deelname uitgesloten, tenzij men zich bij het desbetreffende jurylid gemeld had om als laatste te mogen acteren.
Burgemeester Hans Schmidt deed via het programmaboekje ook een duit in het zakje. “In Woerden voel je het Groene Hart kloppen. Het jaarlijkse Concours Hippique hoort daarom bij onze stad. (…) Een sport die uitstekend past bij het karakter van ons landelijk gebied. Weet u een betere manier om het Groene Hart te beleven dan op de rug van een paard of pony?”.
Wij wel natuurlijk, maar daar gaat het nu even niet om.
Zie voor meer foto’s de link.Met de Speeldozen op de Woerdense Paardendagen.
Volgend jaar weer voor de Speeldozen op dit concours?
Er is goede reden om daaraan te twijfelen. Zie onderstaand bericht uit het AD/GH van 25 juli 2011.
Uiteraard was ook ons onvolprezen Woerden TV present op het festijn. Zie link Woerdense Paardendagen
Tot slot nog even over de statuten en reglementen. Het heeft weinig met muziek te maken, laat staan met de Speeldozen, maar het interview van Anton Geesink met Hugo Camps: daar zit echt muziek in. Zie de link Anton Geesink over zijn stokpaarde
